Kızı Nihal Candan’ı 21 Haziran’da anoreksiya nedeniyle kaybeden anne Umut Candan, yaşadığı derin acıyı ilk kez dile getirdi.
Umut Candan’ın açıklamaları dikkat çekti:
Başınız sağ olsun. Evlat acısı son derece zor. Neler hissediyorsunuz?
Yaşamıyorum. Bir dipsiz kuyudayım. Cehennemin nasıl bir yer olduğunu merak edenler için, işte burada. Son derece kötü durumdayım; ne yerdeyim ne de gökte. Gerçekten yaşayan bir ölü gibiyim. Mezara gitmek, orada yirmi dört saat oturmak istiyorum. Yediğim yemekten, uyuduğum uykudan kendimi utandırıyorum. O yerde Nihal değil, ben olmalıydım.
İYİLEŞMEMEK İÇİN DİRENDİ
Süreç nasıl gelişti ve hastalığı nasıl yenmişken tekrar nüksetti?
Nihal, çok çabaladı ama bunu kaldıramadı. Bir yandan cezaevine girmesi, diğer yandan da çok sevdiği eşinin vefasızlığı… O, son derece hassas biriydi ve bu durumu taşıyamadı. Süreç o kadar hızlı ilerledi ki, ne olduğunu anlayamadık. Tekrar yememeye başladı, spor yapıyordu. “İyiyim” diyordu ama aslında hiç iyi değildi. Dört hastane gezdik ama hiçbiri ona merhem olamadı. Bence, aslında iyileşmemek için diretti.
Psikolojik destek alıyor musunuz?
Alıyorum fakat bu destek, yaşadığım acıyı geçirecek bir şey asla değil. Kalbimin her an bıçakla yerinden çıkarıldığı hissine kapılıyorum. Yüreğime kaynar su dökülmüş gibi yanıyor ve hiçbir ilaç acımı dindirmiyor. Kulaklarımda Nihal’in sesi, gözlerimde onun hayali var. Çok farklı bir acı bu. Son derece inançlı biriyim; eğer öyle olmasaydım, bu acı son bulsun diye intihar ederdim. Ama geride kalan çocuklarıma da kıyamıyorum. Tek bir çare var. Bahar ile konuştum, hemen evlenmeli. (POSTA)
