Dostoyevski boşuna dememiş, ya hatalarınla yüzleşirsin, ya da hatalarınla yüzsüzleşirsin.
Cahil olmak ayrı, karaktersiz olmak ayrıydı oysa.
Hepimiz Seçici Günahkarlarız NasılsaZ
Kendimize Uygun Gördüğümüz Günahları İşler, Rahatsız Olduğumuz Günahları İşleyenleri İse, Yargılarız….
“Başkalarının günahları bizi aziz kılmaz.” Demiş Aziz Agustine.
Bazı günler uyandığımda hangi günde olduğumuzu bir türlü hatırlayamıyorum. Pazartesi, Perşembe, Pazar. İnsanın hayatında günlerin bir anlamı olmalı. Hafta yedi ayrı gün değil de üç gün olsaydı ne değişirdi hayatımızda? Ya da saatin kaç olduğu hangi günde olduğundan daha mı önemli? Bilmiyorum..
Alarmı icat eden adam, insanların beş dakika daha uyumak isteyeceğini nereden biliyor?ünkü kendi de beş dakika uyumak istiyor.
“Koca bir ev nakliye kamyonuna, koskoca bir ömür mezara sığıyor.
Sakin ve mütevazı ol ve kendini abartma.”
İnsanın koca dünyası bir avuç toprağa sığacaksa, bu kibir niye?
Şizofreni bayağı arttı Türkiye’de; her iki kişiden biri iki kişi mesela.
Bana saat kaç diye soranlara, “saat durmuyor ki böyle nasıl bilebilirim” diyorum. Turgut Uyar’da öyle demişti: “Ancak durursa anlaşılır saatin kaç olduğu.”
Demek ki “Şairler ve Urfalılar” dünyaya çok başka yerden bakıyorlarmışdı…
Düşündümde Gavur olmakta zor lan valla bak. Süphaneke yok, Fatiha yok, Nas Felah İhlas hiç yok. Varsa yoksa o may GOD.
Bu arada yarımdır insan; bütün olmayı arzular. Yarası vardır; merhem arar. Arayış içindedir her daim. Yakub gibi bir Yûsuf’u vardır. Eksikliğinden dolayı üzüldüğü biri vardır. Uzaklığından ötürü âh ettiği biri vardır. Ömür dediğin Yûsuf’un ardı sıra Yakub diye koşmaktır. Tamam; namerde muhtaç etmesin Allah. Ama izin verin de merde muhtaç etsin, mert oğlu merdin eşiğine yönlendirsin. Utanacak bir şey yok burda. Birbirimizi ancak böyle buluyoruz. Birbirimize ancak böyle dokunuyoruz. Birbirimizce ancak böyle bulunuyoruz. İyi değil mi sizce de?
Ama ben yinede bu devirde olmaktan hoşnut değilim. Keşke taşı taşa vurup ateş yakmaya çalışsaydım da bu kadar onun bunun çocuğuyla aynı döneme denk gelmeseydim.
Evet pisi, pisi kopatım. Unutmadan kula kulluk edene yazıklar olsun…
Ah ahh nerden nereye işte, kızı üşümesin diye milyor milyor dolarlarını yakan Escıbar reyizden, resimde ki yeğenlerimin gizli gizli öğle yemeğini yiyen bana kadar geldik. Neyse hayaller ve gerçekler işte; az önce durakta otobüs beklerken, cüzdanımdan İstanbul Kartı almak ile uğraşıyordum ki kafama otobüsün yan aynası çarptı. İşte yine bir fakir kazası, iliklerime kadar hissettim yoksulluğu. Bu arada dinlediniz mi bilmiyorum, Tarkan son durak diye şarkı yapmış. Hehee o da ümidini kaybetti muhalefetten baksana. Geççek dedi geçmedi, Yap bi güzellik dedi güzel şeyleri unuttuk, en sonunda o da bıraktı hayal kurmayı. Son Durak kara toprak işte. Neyse Tarkan reyiz kalk dobarlan burakma kendini…
Yetim gibi bir hafta sonu geçirdim, gerçi bende yetimim ya neyse hatırlatmayın kuzum. Ayaküstü uyumaya çalışıyordum ki 6’lı masada otururken buldum kendimi. Bay Kemal ve Karamollaoğlu’nun arasındayım. Tuhaf tuhaf bana bakıyorlar bu kim diye. Neyse ben Ahmet Davutoğlu ve Ali Babacan’ın üstlerine atlıyorum. Zombi olmuşum. Ama Meral hanım bu Zombi olamaz Urfalı, olsa olsa Zombo olur korkmayın arkadaşlar diye onları sakinleştirmeye çalışıyordu. İşte o an uyandım. Yalnızlıktan saçma rüyalar görüyor insan. Neyse bu arada bana başaramazsın dedikleri ne varsa azmettim, çok çalıştım, çok inandım ve sonunda başaramadım. Hakketten çok doğru söylüyorlarmış ya la. Evet Canlar, Baba Erenler; Kabil’in Habil’i öldürdüğü günden beri hiç dinmedi acılar. Çünkü insanların insanlar için koymuş olduğu bütün yasalar, tıpkı adaletsiz bir kalbur gibi taneyi eleyip samanı tutuyordu.
Dip notumuza gelelim; Siz siz olun, sizi seven insanı üzmeyin. Ahını almayın. Başınıza sarmayın. Hatta direnirken de gülümsemeyi bırakmayın. Rabbim ben ve alayınızın hayatında ki tüm eksiklikleri tez zamanda doldursun. Saygı ve hürmetle büyük küçük demeden alayınızın ellerinden öperim…
“Okuyucular üzülmesin, çünkü; Bozkurtlar dirilecektir.”
Evet unutmadan; Cesaret Bulaşıcıdır…
10 kuruşluk pul ve imza…
zevkle takip edip okuyorum yüreğine sağlık mehmet abii