“Yoğunluk Ülkesinden Gelen Başkan ve Beş Dakikanın Büyük Hikâyesi…”
Çerkezköy’de dikkatimi çeken bir şey var:
Bu şehirde herkes çalışıyor, herkesin işi gücü var ama kimse yoğunluk bahanesine sığınmıyor.
İlçe Kaymakamı, kapıyı kendi açıyor…
Emniyet Müdürü, “Buyur Haluk Abi” diye ayakta karşılıyor…
İlçede ki diğer resmi kurumlar çay söylüyor, sohbet ediyor, resmen misafirperverlik akıyor…
Derken bir makam var ki, belli ki ayrı bir evrende çalışıyor.
Galiba oranın saat dilimi de farklı.
**“Çerkezköy Belediye Başkanı Vahap Akay çok yoğunmuş” denildi…
Demek ki NASA ile ortak proje yürütüyor!**
Şimdi dostum başkana diyorum ki, yıllardır ben bu işin içindeyim.
Bir şehrin belediye başkanı bir gazeteciye beş dakikasını ayıramıyorsa,
ya gerçekten ilçeyi tek başına yönetiyordur,
ya da kendini öyle sanıyordur.
Çerkezköy NASA üssü değil bildiğim kadarıyla…
Ama başkanın yoğunluğu uzay çalışmaları seviyesinde belli ki.
Yoksa insan bir “Hoş geldin” demez mi? Başkanın bu ikinci hatası bana karşı yapılan…
Başkan ol kim olursan ol bir “Buyurun Haluk bey şehrimize hoş geldin” demez mi?
Tüm şehir kapı açarken, bir tek o kapı “yoğunluk sebebiyle” kapalı kalıyorsa bunda bir sıkıntı var demektir bana göre başkanda …
Demek ki biz Vahap Akay başkanla farklı galaksilerde yaşıyoruz.
Beş dakikanın bu kadar değerli olduğu bir makam görmemiştim
Düşünebiliyor musunuz?
Kaymakam beş dakika ayırabiliyor.
Emniyet Müdürü beş dakikanın ötesine geçiyor. İlçe Milli Eğitim Müdürü hakeza öyle,
Ama belediye başkanında durum başka…
Anlaşılan o ki Çerkezköy bütçesi beş dakikada çözülebilecek kadar hassas,
veya başkanın ajandasında beş dakika boşluk bulmak için milli piyango çıkması gerekiyor.
Bu ne müthiş bir iş temposudur böyle başkan!
Kıskanmadım desem yalan olur.
**Kibir demiyorum, yanlış anlaşılmasın…
Sadece “nadir bulunan bir tevazu türü” diyelim**
Hani bazı insanlar vardır ya, bir kapıyı açınca içeri güneş girer.
Bir de tam tersi vardır:
Kapı hiç açılmadığı için, içeride karanlık mı var, yoksa kimse mi yok belli olmaz.
Ben başkana küsmem, darılmam…
Aman ha, yanlış anlaşılmasın.
Sadece şunu not ederim:
Kapısını açamayanın ışığı da zayıftır. Belki de kapalı kapılar arkasında farklı şeyler yaşanıyor olabilir?
**Çerkezköy halkı için küçük bir öneri:
Başkanı görmek istiyorsanız randevu değil, teleskop alın**
Belki belediyeyi yukarıdan izleyince “yoğunluk atmosferi” daha iyi anlaşılır.
Çünkü gökyüzünde dönen bir şey var belli ki…
Biz aşağıdan bakınca göremiyoruz.
**Son Söz:
Beş dakika ayıramayan, bir şehrin geleceğine nasıl zaman ayıracak?**
Bu soru benim değil, bu şehrin sorusu.
Makam büyük olabilir… Ama insanlık küçükse o makam neye yarar?
Ben bu şehre hoş geldim, tüm resmi kurum kuruluşlarda ki herkesle tanıştım, kapı çaldım el sıktım,
Bir tek kapı açılmadı.
Belki de ben yanlış kapıyı çaldım onu da anlamadım.
Belki de o kapının tokmağı bile kullanılmıyor.
Belki de içeri girmek için “uzay” programına kayıt olmak gerekiyor.
Ama merak etmeyin: Ben ne başkanlar gördüm, bir tanesi halen Marmara Ceza evinde tahliyesini bekliyor, fazla değil bir ay onun yolsuzluk haberlerini yaptım, bir ay sonra da kendini cezaevinde buldu. Kim mi bu başkan, meşhur namı diyar kibir abidesi Büyükçekmece ilçesinin yıllardır koltuğunda oturan Dr. Hasan Akgün, buda böyle biline.
Ben bu hikâyeyi yazdım. Benim çiğ bulgur yemedim ki karnım ağrısın bu saatten sonra, şimdi zaman ayarlama sırası bana geldi. Bakalım Çerkezköy de neler oluyor, hep birlikte yaşayıp göreceğiz.
O kapı açılmasa bile, bu şehrin hafızasında çoktan aralandı.
