Fransa’nın Dijon şehrindeki 12. yüzyıldan kalma Saint-Philibert Kilisesi’nde yürütülen restorasyon çalışmaları sırasında 400 yıllık bir mezar keşfedildi. Roma mimarisi tarzında inşa edilen bu kilise, kentte benzer şekilde ayakta kalan tek yapı olma özelliğine sahip. Fransız Devrimi sonrası ibadete kapatılan kilise, 20. yüzyılda bir süre boyunca tuz deposu olarak kullanıldı. Bu durum, yapının taşlarında ciddi hasar meydana getirdi.
1974 yılında gerçekleştirilen hatalı bir restorasyon sırasında zemine ısıtmalı beton yerleştirildi. Ancak bu uygulama, yer altındaki nem ve tuzu yüzeye çekerek taşların çatlamasına yol açtı. Son yıllarda başlatılan yeni restorasyon çalışmaları kapsamında bu beton kaldırıldı ve kilisenin altında daha önceden bilinmeyen kalıntılar gün yüzüne çıkarıldı.
Fransa Ulusal Önleyici Arkeolojik Araştırmalar Enstitüsü (INRAP) tarafından gerçekleştirilen kazılarda, betonun altından uzun süre gizli kalmış bir merdiven bulundu. Bu merdiven, en az 400 yıldır kapalı olan bir gömü odasına açılıyor. Oda içinde çocuklar ve yetişkinlerin tabutlara gömülmüş kalıntıları keşfedildi. Araştırmacılar, bu kişilerin muhtemelen salgın hastalık veya kıtlık gibi felaketler sonucu yaşamlarını yitirenlerin kurbanları olduğunu öne sürüyor.
INRAP’ın açıklaması doğrultusunda, gömü odasının muhtemel olarak 15. veya 16. yüzyıla ait olduğu belirtiliyor. Kazı çalışmaları sırasında 11. ve 13. yüzyıla ait mezar taşları ile 6. yüzyıla kadar uzanan lahitlerin de bulunduğu kaydedildi.
