Turizmin Görünmeyen Yüzü: Koltuk Yükseldikçe Karakter Eksiliyor
Alper TEKBAŞ
Lüks otellerin parlayan vitrinleri arkasında, bir zamanlar emekle yoğrulan ama bugün kibirle yıkanan bir kuşak var: Unvan büyük, vicdan küçük.
Turizm sektörü, bu ülkenin lokomotiflerinden biri. On binlerce insanın ekmek kapısı, yüzbinlerce turistin ilk temas noktası… Ama son yıllarda sektörde yükselen bir başka “değer” daha var: Vefasızlık.
Bir dönem misafirperverliğiyle, emeğiyle, alın teriyle var olan bazı yöneticiler, bugün o emekleri unutarak, sektöre yüksekten bakan bir kibir zırhına bürünmüş durumda. Genel müdür olmuş, mutfak şefi olmuş, bölge koordinatörü olmuş… Ne fark eder? Eğer insanlığı kaybettiyseniz, hangi unvan sizi kurtarabilir?
Kariyerlerini bu sektör sayesinde inşa edenler, ne yazık ki o merdiveni tutan elleri tanımaz hale geldi. Sezonluk işçinin hakkını vermeyen, personelini sezon sonunda kapının önüne koyan, ama gala gecelerinde boy gösteren bu karakter yoksunluğu, sektörün en büyük sorunu haline geldi.
Mutfakta yıldızlı menüler sunan şefler, ofiste liderlik sunumları yapan müdürler… Peki vicdan menünüzde bugün ne var? Hiçbir şey.
Turizm sadece oda satmak değildir; insan ilişkisi, vefa ve aidiyet üretmektir. Ama görüyoruz ki bu koltuklar bazılarına fazla geliyor. Çünkü oturdukça küçülüyorlar.
Unutmayın: Bu sektör sizden önce de vardı, sizden sonra da olacak. Ama bir gün o çok sevdiğiniz kartvizitiniz çöpe giderken, geriye nasıl bir iz bıraktığınız konuşulacak. Ve inanın, kimse o gün sizin “kaç yıldızlı otelde” çalıştığınızı
“Turizmde koltuk büyüdü, karakter küçüldü. Dün birlikte ter döktüğü insanlara bugün tepeden bakanlar, bu sektörü içeriden çürütüyor. Yeni yazım yayında: ‘Koltuk Yükseldikçe Karakter Eksiliyor.’”
