Sahte ilişkiler.
Acı ama gerçek, kimsenin kimseyi sevmediği bir dünyada yaşıyoruz.
Düşünen bir insan olarak hayatımda ki insanları tanıdım ve bende dahil olmak üzere kimsenin kimseyi gerçekten sevmediğini ama yan yana gelince de çok sevecen ve samimi olduklarını gözlemledim.
Yani herkes aslında bana göre riyakar ve iki yüzlü. Ama bu herkes için geçerli. Siyaset arenasında ki ilişkilere bakın dönün dolaşın kendi çevrenizde ki aile ilişkilerine kadar, hep yapmacık davranışlar. Canım cicim, seni çok seviyorum, hakikaten gerçek dostsun falan filan. Ama hepsi hikaye. Neden bu insanlığın yaşantısında var bu yaşam biçimi onu bir türlü çözemedim. Hani Mevlana Hz. demiş ya “Ya olduğun gibi görün ya da göründüğün gibi ol ” kimse bu sözü kale bile almıyor.
Mesela benim yüzüme hoş davrananların benim arkamdan neler konuştuğunu da tahmin edebiliyorum. Kim bilir neler söylüyorlar hakkımda. Ama bazen umursuyorum bazen hiç umursamıyorum. Belki de herkes her şeyin benim gibi farkında onlarda umursamıyor kanımca.
Yani kısacası bu hayatta her şey de olduğu gibi sevgiler bile sahte. Bu nasıl bir dünya ve insanlık inanın anlamakta zorluk çekiyorum. Bir anlayan varsa bana da izah etsin bende bileyim lütfen.
