Savaş Ay: Mikrofonun Ucundaki Cesur Yürek

Gazetecilikte bazı isimler vardır; unutsan da hafızanın bir köşesinde kalır.
Ama bazı isimler vardır ki, hiç unutulmaz.
Savaş Ay o isimlerden biriydi.

Benim meslek hayatımda tanıdığım en cesur yürekli gazetecilerden biriydi.
Yalnızca haberciliğiyle değil, karakteriyle, insanlığıyla da örnek alınacak biriydi.

AYNI DÖNEMİN İKİ AYRI CEPHESİNDEYDİK

1970’li yıllardı…
Gazetecilikte sıcak haberin, gerçek mücadelenin yılları.
O günlerde Savaş Ay Milliyet gazetesinde savaş muhabiriydi, ben ise Tercüman gazetesinde polis muhabirliği yapıyordum.
Aynı dönemin iki farklı cephesinde, aynı heyecanla, aynı inatla gerçeğin peşindeydik.

Savaş beni her zaman desteklerdi.
Bana hep “acar gazeteci Haluk Girti” derdi.
O güveni, o dostluğu, o mesleki dayanışmayı hiç unutmadım.

SAVAŞ AY, HABERCİLİĞİYLE BİR DÖNEME DAMGA VURDU

O, öyle bir gazeteciydi ki…
Hiç kimsenin girmeye cesaret edemediği yerlere mikrofonuyla girdi.
Sokakta, cezaevinde, karanlık köşelerde, çatışma alanlarında — nerede haber varsa, o oradaydı.

“Savaş Ay’la A Takımı” sadece bir televizyon programı değildi;
o, Türkiye’nin gerçek yüzünü ekrana taşıyan bir toplum aynasıydı.
Her bölümde bir hayat, bir dram, bir gerçek vardı.
Savaş Ay’ın haberciliği; sadece izlenmedi, yaşandı.

CESURDU, AMA HER ŞEYDEN ÖNCE İNSANDI

Savaş, habercilikte uzman bir isimdi, evet.
Ama onu özel yapan, insancıl yapısıydı.
Cana yakındı, dost canlısıydı.
Beni bazı haberler konusunda defalarca uyarır,

“Haluk dikkat et, bu işin ucu derine gider,”
derdi.
İçtenliği, samimiyeti ve meslek ahlakı, her davranışında hissedilirdi.

Bir gazetecinin en büyük sınavı, hem gerçeği aramak hem insan kalabilmektir.
Savaş Ay bu sınavı onurla geçti.

BİR GAZETECİ ÖLÜR AMA İZİ SİLİNMEZ

Savaş Ay da her fani gibi ölümü tattı.
Ama o, ardında öyle bir iz bıraktı ki, hâlâ ekranlardan, yazılardan, anılardan yankılanıyor sesi.
Erken gitti…
Dertliydi, hastaydı ama asla pes etmedi.
Mikrofonunu son ana kadar bırakmadı.

Bugün, vefatının 12. yılında, o güzel insana bir kez daha sesleniyorum:

Mekânın cennet olsun Savaş…
Bu ülke seni unutmadı, biz unutmadık.
Mikrofonun hâlâ elimizde, senin bıraktığın yerden gerçeği aramaya devam ediyoruz.

Haluk GİRTİ