İnsanlar o kadar yavşamış ki “Sana yapılan saygısızlığa verdiğin tepkiyi problemmiş gibi gösterirler. Böylece hem yaptıklarının sorumluluğundan kurtulurlar, hem de seni suçlu ilan ederler. Unutmayın, tepkiler durduk yere değil; gördüğümüz muameleden doğar..”
Marcus Aurelius reis şu sözü ile beni tanıtmış; “Rahatlık en kötü bağımlılıktır”.
Ya olm şeytan bile ateist değil,siz nası bu kadar gerizekalı oldunuz anlamıyorum..
Son 3 senemi dizi projesi olarak Ay yapıma satmayı düşünüyorum. Hatta dizinin ismi de hazır “Puştlarla Mücadele Pusu”
Burdan artık her Çarşamba ve Pazar yazılarımda; şahsiyetli görünen, adam bilinen, toplum içinde mevkisi için, makamı için, parası için adam yerine koyulan, işgal ettikleri makamları ve görevleri alkol masalarında düşüp kalktıkları kadınlara anlatıp küçülten. Aslında adamlıktan bir haber olup, sokakta ki köpekten farksız olan, ama kendini adam sayanların ipliğini pazara çıkartıcağımı haykıracaktım ki; kimseyi adam saymamam gerektiğini hatırladım.
İnsan layık olmadığı şeya üzerinde taşıyamıyor biliyor musunuz?! Bakın mesela bilgi fazla gelirs aşırı kibirleniyor. Haksız yere zenginleşirse görgüsüzleşiyor. Eğer içinde bir samimiyet yoksa yaşadığı tüm c ilişkilerinde gösterişçi oluyor. Eğer içinde bir samimiyet yoksa yaşadığı tüm c ilişkilerinde gösterişo oluyor. Kısacası neyin fakiriyse, onun zenginiymiş gibi davranıyor. Yani özneyle edim a arasındaki o bozulan orantıyı saklayamıyor. Mutlaka bir yerlerden dısa sızıyor, bir kaçak oluyor. Demem o ki ne olursanız olun önce insan olun…
Bildiğin MHP gibi oldum; yani oy veren %12, muhalafet eden %80, icraat bekleyen ise %98. Benle gezen 5 kişi ise, eleştiren 100 kişi, menfaat bekleyen 1000 kişi, beğenmeyen 3000 kişi. Yav he heee sizsiniz kuzum! İşte sırf bu yüzden hayatımı “şunu bi tutar mısınız?” diye uzatıp kaçasım geliyor ya neyse.
Hayatımdan seneler çalan insanlar var! Engellemek istediğim başlangıçlar var… Unutmayı dilediğim kişiler ve zamanlar var. Unutamadığım ama elbet bir gün unutacağım kişiler var. Hayatımdan güven duygusunu silen insanlar var. Hafızamdan silmek istediğim görüntüler var. Tanımamış olmayı dilediğim insanlar. Ben seçmeden seçilmiş olan yakınlar. Görmek istemediğim halde sürekli gözümün önünden ayrılmayan insanlar. Fikrini sormadığım halde fikrini kabul ettirmeye çalışanlar. Silemediğim sözler,
duymamış olmayı dilediğim ama duyduğum laflar var. Kiminin gözüne sokmak istediğim gerçekler var. Kendi karantinamda ve hepsi bende saklı…
Ama hala yüzümün gülümsemesini sağlayan sebeplerim de var..!!
Gelelim toplumsal meşaşımıza; Urfa’lı hemşerimin biri mezarında yatan babasını ziyaret ediyor; Babo nasısan, eyimisen? Gene Fatihayı gaptın, keyfin yerinde. Oraları bilmem amma, buraları bura olmaktan çıhmış gayri. Mezariyden galksan, gafayı yersen. Öldüğüye sevinirsen. Sıra geceleri bitti artık. Şindi Bitlis’te beş minare de yok. Hasangalasında caketim de galmamış. Hem Urfa dağlarında ceylanlar da gezmiy.
Herkes: Şak – şuka, şaka da – şuka söylüy…
Ne mırranın, ne de gayfenin dadı galdı, Gayfenin neslisi çıkmış, südü de içinde. Gaçak çay da hepden gaçak olmus, Sallama içiyler. Ahhh Şu gavur icadı televizyon yok mu? Tam üç tene eve aldım, gene de acaba. Gumasının yüzünden gocasından ayrılan böyük gız, Yaseminin penceresinden bakmazsa göremiymiş. Öbür oğlan Gurtlar Vadisi. Hele o güccüğü yok mu? Sen görmedin. Saçını hep Amerikan kesdiren, gözü, gulağı oynuy namıssızın. Acun Firarda diy, başka bişey demiy. Turizm dersine eyi geliymiş. Valla yalan, mahsadi çıbıldak garılara baha. Torunun Şehmuz’la iftihar etmelisen, Aletirik Mehendisi çıktı. İş bulamadı, galdırım mehendisiyem diy. Galdırım da yok ya, çamırlarda debeleniy, duruy. Babo bi de telefon çıkmış, minnacık.
Şalvarın cebine on tene sığar şerefsizim. Telefon amma teli, meli yok. Eyi bisey de çok yalan söylüy. Ben Siloyu tarlada görüyem, Aradığın gişiye ulaşılmıy diy. Ancaaa foturaf bilem çekiy vallaha. Bu cumma ruhuya hatim indirecektik; Mevlüt Hoca nazlanıy, boğazı ağrıymış. Yoh gendini üçaylara hazırlıymış… Eve iki tene CD gondermiş, Bunuyla gırk hatim iner demiş. Eh işte Sende bunuyla idare edersiy. Dünya işleri bitmiy. Şimdi bana müsade: Aşagi kepir tarlaya gidiyim. Golf oynuyacağım da.
Unutmadan; En iyi intikam, büyük bir başarıdır…
Dip notumuza gelelim; Siz siz olun, sizi seven insanı üzmeyin. Ahını almayın. Başınıza sarmayın. Hatta direnirken de gülümsemeyi bırakmayın. Rabbim ben ve alayınızın hayatında ki tüm eksiklikleri tez zamanda doldursun. Saygı ve hürmetle büyük küçük demeden alayınızın ellerinden öperim…
“Okuyucular üzülmesin, çünkü; Bozkurtlar dirilecektir.”
Evet unutmadan; Cesaret Bulaşıcıdır…
10 kuruşluk pul ve imza…
kalemine sağlık
kalemine yüreğine sağlık