Belçika’da hükümeti kurma görevi verilen Yeni Flaman İttifakı lideri Bart De Wever’in yürüttüğü müzakerelerin başarısızlıkla sonuçlanmasının ardından Kral Philippe’nin arabulucu olarak atadığı Maxime Prevot siyasi partilerle görüşmeye devam ediyor. Belçika Kralı Philippe, De Wever’in görevi iade etmesinin ardından koalisyon hükümeti görüşmelerine giren 5 partinin lideriyle durum değerlendirmesi yaparak, içlerinden Les Engages Partisinin lideri Prevot’u arabulucu olarak belirledi. Prevot, Flaman partiler N-VA, Vooruit ve CD&V ile Frankofon MR’nin liderleriyle uzlaşılamayan noktalarda görüşmeler yaparak, 2 Eylül’de Kral’a raporunu sunacak. Kral Philippe, bu rapor doğrultusunda De Wever’e hükümet kurma görevini tekrar verecek mi, yoksa farklı bir yol mu izleyecek, bekleyip göreceğiz.
Koalisyon görüşmelerinde yaşanan başarısızlığın altında yatan nedenlerden biri, 2019’daki seçimlerin ardından 653 gün boyunca hükümetin kurulamamış olması. Bu durum, Belçika’nın bütçe açığı problemleri ile birleşince, koalisyon müzakereleri daha karmaşık bir hale geldi. Partiler arasında yaşanan anlaşmazlıkların merkezinde, De Wever’in “Süper Not” adını verdiği sosyoekonomik paketin içeriği yer alıyordu. Paket, bütçe açığını kapatmak için “çalışmayarak devletten maaş alanlarla mücadele” üzerine odaklanıyordu. Ancak, sol eğilimli ve liberal partiler, De Wever’in önerilerine karşı çıkarak uzun dönemli doktor raporları ve işsizlik maaşı alımı konusunda farklı görüşler sergiledi. Ülkenin 11,5 milyonluk nüfusunda, 300 bin 200 kişi işsizlik maaşından faydalanırken, uzun dönemli doktor raporlarının sistemi suistimal edildiği de biliniyor.
Belçika’da her seçim sonrası yaşanan sancılı süreçler, federal bölgeler arasındaki anlaşmazlıkların bir yansıması olarak karşımıza çıkıyor. Tarihe baktığımızda, 1979 seçimlerinin ardından 107 gün, 1988’de 148 gün, 2007’de 194 gün ve en son 2019 seçimleri sonrası 653 gün hükümetsiz kalma gibi rekorlar görüyoruz. Bu durumlar, ülkenin siyasi istikrarı ve hükümet oluşturma sürecinde yaşanan zorlukları gözler önüne seriyor. Sonuç olarak, Belçika’da hükümet oluşturma sürecinin her dönemde yaşanan sıkıntıları, siyasi partiler arasındaki uzlaşı eksikliği ve farklı politik yaklaşımların bir araya gelmesinin ne kadar zor olduğunu gösteriyor.
